Deszcz i słońce

Siedzisz po raz kolejny w oknie, spoglądając na świat.

Patrzysz, jak wszystkie jego brudy spływają po szybie wraz z kroplami deszczu.

Dookoła ciemność. Głucha ciemność, która potęguje twoją samotność.

Po raz kolejny spoglądasz w okno.

Mimo ciągłego przekonania o swojej bezradności wiesz, że nic nie dzieje się bez powodu.

Blizny będące świadectwem przeszłości, powoli się goją. Świat jest dobry.

Deszcz w końcu ustanie i znów wyjdzie słońce.

Twój smutek w końcu zdominują promienie słońca, nadając twojemu małemu światu trochę blasku.

Mimo przytłaczającej myśli o przyszłości, zdajesz sobie sprawę, że deszcz jest potrzebny.

Bez niego życie dookoła nas zniknęłoby bez śladu, pozostawiając po sobie jedynie pustkę.

Komentarze (5)

Rasia 19.07.2016

"Siedzisz po raz kolejny w oknie spoglądając na świat." - przecinek po "oknie"
"Blizny będące świadectwem przeszłości powoli się goją" - po "przeszłości"
Ładny opis następstw pogodowych. Powiedziałabym, że głęboki, można bowiem odszukać w nim wiele powiązań z ludzkim charakterem i nastrojami. Nie ma szczęścia bez smutku, nie ma uśmiechu bez łez itd. Dobra robota, a ja już nadrobiłam Twoje wszystkie teksty :)

Rasia 19.07.2016

Ach, no i zostawiam 5 :)

Alexa 19.07.2016

Bardzo mi miło, że ktoś spojrzał na moje teksty fachowym okiem :D Ogromnie dziękuję :*

Rasia 19.07.2016

Troszkę chyba przesadziłaś z tym fachowym, ale jako czytelnik to nie ma za co :)

Alexa 19.07.2016

Po twoich komentarzach widać, że znasz się na rzeczy ;) Są głębokie i zwracają uwagę na błędy, co ja bardzo lubię :) Bagaż opowiadań również świadczy na Twoją korzyść. Czytałam kilka i są naprawdę dobre, lecz ciężko będzie nadrobić wszystkie- jest ich ponad 200 :D

Deszcz i słońce

Komentarze (5)

Napisz komentarz