"Dla Julii"

Opadłaś na moją głowę,

jak liść jesienną porą

Wyhodowałem pychę, aby oczyścić się z nieśmiałości

Dotyk Twej dłoni jest przezroczysty

Ale potrafiłaś wyciągnąć ze mnie duszę

Unosisz uśmiech, którego nie mogę dotknąć

Usypiasz mnie, gdy chcę o Tobie śnić

Nie dajesz mi radości

Ale czuję pod skórą każde Twoje słowo

Te słowa mnie duszą

Próbuję wyodrębnić w Tobie prawdę

Ale widzę w sobie kłamstwo

Twoje oczy niszczą moje wnętrze

Ale ja nie rozumiem, dlaczego tutaj jesteś

Zaszywam w Tobie moją nienawiść

Nie chcę, nie odchodź

To mnie nawet nie boli

Ja tylko nie potrafię z siebie tego wyrzucić