Dla potomnych

"Najpierw przyszli po socjalistów, ale ja milczałem, bo nie byłem socjalistą."

Martin Niemöller

och, spójrzcie dziś na mnie przychylniejszym okiem

traktujcie jak żuczka spalonego słońcem

fragment rozbitej naiwnej dżdżownicy

z wielu zagrzebanych w ziemi pokotem

och, culpa, culpa, mea máxima culpa

chciałbym przeszyć na wylot me piersi i rzucić

sercem plugawym niby obrazą świętą

godną tylko Boga samego lub trupa

och, taki to dzisiaj pamiętnik dla młodych

taki to spadek że mówię - nie chciejcie

kochać co oni chcą żebyście kochali

to będzie dla serc waszych nędzny narkotyk

och, proszę nie mówcie o mnie - nazista

ja miałem rachunki, za prąd i za wodę

moralność to jeden jest czczy oksymoron

widzieć z daleka, a nie widzieć z bliska

och, bo co to był dla mnie Salwador

(ziemia nazwana wprost mesjanistycznie

prawie jak gdyby w ogromnym teatrze

motto chciał podrzucić autor)

och, to sprawy są wielkie i puste

gdzieś za Atlantykiem, gdzieś na antypodach

najgorzej że zło to nie szkarłatny szatan

a zwykły przechodzień w fioletowej bluzce

och, walcz o moralność swą w takim klimacie...

czuję się słaby i nad wyraz samotny

nie w skali mieszkania, osiedla czy miasta

lecz jakbym nie wchodził w żadną generację

och, wiem, będziecie w głowie krzyczeć: winny!

będziecie się brzydzić mym haniebnym strachem

jeżeli w ogóle będziecie - pomyślcie

że w złych czasach dobry to znaczy być dziwny

och, niosę pochodnię swej solidarności

z wszystkimi takimi jak ja dziwakami

a głownię pokrywają kości

i płomień już ledwie się pali