dni

Twoje dni w świetle blakną

Wita cię wieczna ciemność

Myśli rozsypują się w popiół

I gubią się w okrutnej nicości

Wędrujesz w czasie

Do wiecznego zapomnienia

Wieczne zapomnienie

Bo jesteś zmęczony zgiełkiem

Wciąż smucimy się, gdy nadchodzi czas

Bijące bębny zwalniają

I zapada cisza