do dna

kropla rozbija lustro

rozchodzące fale

budzą wszech świat

głęboko pod odbiciami

źródło kołysze innych

oni są już tam gdzie sen i jawa

jak jeden warkocz

przenikają nieprzeniknione

 

bóg tu nie zagląda

do dna
Autor: Jacom JacaM
Czytano 67 razy
Data dodania: 26.02.2024

Średnia ocena: 3.3  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • kudu 2 miesiące temu
    Tekst mi się podoba, jedna uwaga, właściwie pytanie: skąd wiadomo, że nie zagląda. Tę wiedzę miałby chyba tylko "większy" bóg...
  • kudu 2 miesiące temu
    Nie, generalnie: super, ciekawie podjęty motyw, celna metaforyka. Jednak pytania się mnożą (może taki miał być efekt): po co miałby zaglądać, może wie, może go nie ciekawi... W jakiś sposób byłby ograniczany, równany z nie-bogami... Oni - czyli zapewne ludzie. Antropocentryzm? Może ludzie wcale nie są ważni...
  • sekator 2 miesiące temu
    very nieporadnie
  • Jacom JacaM 2 miesiące temu
    Miszczunio 😉

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania