Dobranoc

Mam już dosyć pierwszej zmiany, wolę pracować nocami

Kawy nie spożywam wcale, posiłkuję się sokami

Nie zaparzam też herbaty, dawno zepsuł mi się czajnik

A w tych z pracy po kamieniu zaraz wyrośnie trawnik

Energetyk jest szkodliwy, poza tym na mnie nie działa

Chyba tylko kokaina mogłaby odciąć od spania

Siłą woli dzisiaj walczę z organizmem znacznie cięższym

Chociaż pewnie będąc w domu teraz grałbym na PlayStation

Chciałbym przestać szarogęsić, w głowie mi się tylko pieprzy

Mglisto robi przed oczami, jestem znów taki nieszczęsny

A godziny, cóż, leniwie przesuwają się do przodu

Mógłbym dziś zostawić pracę, przecież przyjdę tutaj znowu

Wypłukany dzień z kolorów, światło bije z telefonów

Lampy białe rażą w ślepia bardziej niż te od neonów

Nie chcę dzisiaj słuchać sporów, warkot maszyn mi wystarczy

Oraz radio nastawione wiecznie na tą samą stacje

Wściekam się na tą robotę, znowu zaszła zmiana planów

Towarzyszy mi ten zakład nieraz wśród moich koszmarów

Mam wybuchy szczęśliwości, większość to smutnawe głąby

Niezadowoleni wiecznie jakby spaść miały tu bomby

To jest tak bardzo typowe dla istot na polskim wschodzie

Jeśli ktoś ma mnóstwo forsy znaczy pierdolony złodziej

Całe życie przepracują nieraz pod tym samym szyldem

W związku z czym czują się lepsi wyrażając to nagminnie

Kiedy wracam po południu muszę zjeść a później drzemka

Trwa mniej więcej trzy godziny przez co snu zanika ciężar

Za to w nocy jest przeróżnie, raz się prześpię jednym duszkiem

By gdy indziej toczyć boje z nieposłusznym mi łóżkiem

Sen jest jak preludium śmierci, zatem bardzo relaksuje

Źle się czuję, gdy brakuje go na co dzień, to rzutuje

Na emocje i na nerwy, jestem złem tak nasiąknięty

Mam ochotę w pewnych chwilach komuś wybić wszystkie zęby

Nigdy więc nie byłem święty i krochmalę sakramenty

W tym procesie jest zamknięty obwód życia, są momenty

Gdy objęcia Morfeusza jako jedne dają szczęście

Już nie mogę się doczekać, gdy położę się nareszcie