Dom

nie jest dla mnie budynkiem

ogrodzonym placem

oknami czy drzwiami

tarasem nie jest

lustrami na ścianie

przestrzenią zamknięta

niczym co materialne, namacalne

niczym co ładne lub brzydkie

mogę siedzieć na łące

oglądać kwiaty kwitnące

trzymać w dłoniach Twoje dłonie

w cieniu drzewa całować policzki i skronie

mogę milczeć,mówić czule

wylać żale,wszystkie bóle

mogę z Tobą spacerować

przestać wstydzić się i chować

tworzyć analizy,plany

odkryć cały świat wspaniały

mogę pokazać bez lęku ciało

nasycać się,choć stale mało

mogę w szumie potoku odkrywać

jak przy Tobie jestem szczęśliwa

w płomieniach ogniska podziwiać

uśmiech Twój, w którym się rozpływam

spokój, radość, bezpieczeństwo

piękne chwile i szaleństwo

bliskość, czułość, wielka troska

w głowie obłok

w sercu wiosna

nie budynkiem, a osobą

bo dom dla mnie wszędzie z Tobą