Dom z mgły

Znalazłem samotny dom

Z czerwonej cegły i z mgły

Przeróżne ptaki w nim gniazda uwiły

Mieszkają tam bo myślę

Że drogę w przestworzach zgubiły

Przychodzę tam często i siadam na oknie

Nie płoszę ptaków

Siedzę cicho i patrzę samotnie

Na świat mej wyobraźni cały

Nie ten w którym żyję

Mój jest lepszy bardziej doskonały

I gdy tak patrzę

Czasem ptak jakiś

Usiądzie na mym ramieniu

I nie wiedząc nawet o moim istnieniu

Patrzy przez okno na swój świat