Dom zły

Dom oddalony, węzłów tysiące od dobra

Szacunek spalony, bezsilność nadchodzi

już nigdy nie pozna ojca

Zapach miłości w tych ścianach podłych nie istniał

Uczucie wolności, szczęścia, radości

tak rzadko wchodziło za drzwi

A może pukało?

lecz nie chciał otworzyć, gospodarz pilnował i drwił

Zamknięte sufity.

wydostać się stamtąd, wydaje się łatwe

lecz miłość blokuje jak muł.

Odwagi potrzeba, by żegnać się diabłem

gdy kocha się kogoś pomimo, że wróg.