Donaszanie lejb

Zaperzyła się z pierwszą ścieżką w przeciągu czasu,

wietrze nawiewającym nachalność porównań.

Zapamiętana w studniczynie z kolorowych cembrowin.

Nadstawiał oczy, niektóre skapywały w dłonie.

Wszystkie piękne, a jakby z kloszardowych spódnic.

Z nominałami wdowieństwa po krótkim śnie w pozycjach miłości.

Przed zimą jego kobieta robi syropy

i nalewki, nawet z pigwy.

Mają ten sam składnik zapachowy ślicznot,

wyprowadzanych z zabawy na herbatę.