Dorastanie

Ten dzień nadzejdzie

Wiesz o tym

Kiedy w codziennym pędzie

Nagle zgubisz rytm

Będziesz musiał odejść

Tak jak każdy z nas

Własne nadzieje ponieść

W dorosłych uczuć las

Chociaż nie będziesz sam

Poczujesz się samotny

Bo wiesz, że idziesz tam

Gdzie trapić cię zaczną kłopoty

W dorosłe wyruszysz życie

Nie będzie jak dotychczas

Kiedy w miczącym bycie

Staniesz się jednym z nas

Zamyka się a tobą

Złota brama beztroski

Teraz będziesz już sobą

Opuścisz rodzinne wioski

Wyruszysz w daleki świat

Będziesz zdobywał szczyty

Słuchał zewsząd braw

Komentarze (6)

Prue 16.05.2015

Nie wiem czy braw, czasem są i buczenia w życiu. Ładny wiersz, trafia do mnie. Opisałaś prawdziwe dorastanie w kilku mądrych słowach. Dam 5

Ktokolwiek 16.05.2015

Dziękuję :) proszę o komentarze i ocenki, to dla mnie ważne :)

NataliaO 16.05.2015

Racja trafiasz w to dorastanie i jak mówi Prue nie zawsze będą oklaski. Świetna refleksja; 5:)

DuŚka ^.^ 31.05.2015

Kilka wersów, a wyraziły tak wile i skłoniły do przemyśleń ;) zdecydowanie 5

Ktokolwiek 01.06.2015

Oj, duśka, ale odkurzyłaś staroć :D

Rasia 17.07.2016

"Ten dzień nadzejdzie" - nadejdzie*
"Zamyka się a tobą" - za*
Pozytywny ten wiersz, troszkę nawet zabarwiony sielanką, bo czy w dorosłym życiu napotykamy same sukcesy, pochwały, nie popełniamy błędy? No i gdzie leży granica między dzieciństwem a dorosłością? W wieku? Chyba nie za bardzo. Ciekawy wiersz, skłania do refleksji :) Zostawiam 5.

Dorastanie

Komentarze (6)

Napisz komentarz