Dotleni.

Mokre drewno, przesiąknięte ogniem,

nasączone dymem po sam sęk.

Dymem, który drażni oczy i osiada na tkaninach,

że nawet kiedy wietrzysz,

na ustach pozostaje posmak, powidoki.

Czas nie ma tu nic do rzeczy,

zrobił sobie wolne i siedzi na fotelu,

wyciągając dłonie ku ciepłu.

Czyta książki i przysypia z eonami opartymi o ścianę.

Pachnie wiosną albo przynajmniej ona,

powinna pachnieć w ten właśnie sposób.

 

Czas zasnął przy kominku,

więc w innych miejscach płoną już trawy,

nie oglądają się, nie tłumaczą nikomu.

Płoną, zgarniając stopy wszystkich poza mną.

Rozglądam się i widzę skaczących w miejscu ludzi,

którym przerwano to, co akurat było dla nich ważne.

Skaczą w miejscu, jakby jutra miało nie być,

choć ja wolałbym żyć tak, jakby nie było wczoraj.

Dotleni.
Autor: Szalej.
Czytano 93 razy
Data dodania: 12.02.2024

Średnia ocena: 3.0  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (18)

  • Grafomanka 3 miesiące temu
    Smutny, ale ja takie lubię.
  • Grafomanka 3 miesiące temu
    Wyrzuć przecinek przed albo
  • Szalej. 3 miesiące temu
    Grafomanka ja coraz mniej. Zastanawiam się, czy kiedykolwiek przez szesnaście lat pisania - napisałem wesoły wiersz.
    Bo nawet jak był o czymś dobrym, to podszyty niepokojem
  • Grafomanka 3 miesiące temu
    Szalej. kiedyś, chyba Leon, jak jeszcze rymem pisałam, pytał czemu ja tylko smutne, a on takie same przecież, odpowiedziałam że innych nie umiem. Może traktuję pisanie jak oczyszczenie ze złych, ciężkich doświadczeń.
    Może ty masz tak samo.
  • Szalej. 3 miesiące temu
    Grafomanka nie no, tak... Tylko mi chodzi o to, że ja nawet jak o czymś dobrym piszę - a zdarza mi się - to tak jakbym sam w to nie wierzył. Że zasługuję. Że zaraz szukam w tym haczyka
  • o nim pseud 3 miesiące temu
    Szalej. Przeczytałem wiersz... wasze komentarze i właśnie zastanawiam się... co to jest „nostalgia” w polskim znaczeniu tego słowa.
  • Szalej. 3 miesiące temu
    o nim pseud i znalazłeś /znalazłaś odpowiedź?
  • o nim pseud 3 miesiące temu
    Szalej. „sztuczka umysłu” i „strategia emocjonalna, coś pocieszającego, do czego można się przytulić, kiedy dzień wydaje się nieznośnie ponury”.

    Jemima Lewis
  • Szalej. 3 miesiące temu
    o nim pseud no ja inaczej to widzę. Szczególnie z tym pocieszaniem
  • piliery 3 miesiące temu
    Ten wiersz jak rozlewająca się woda urzeka i niepokoi.
  • Szalej. 3 miesiące temu
    Dzięki
  • Gaga 3 miesiące temu
    To prawda. Podoba mi się. 👍👍
  • Szalej. 3 miesiące temu
    Co prawda?
  • Gaga 3 miesiące temu
    Szalej. Wiersz mi się podoba. Jest urzekający. Bardzo fajny.
  • Szalej. 3 miesiące temu
    Gaga no ale do czego to: to prawda?
  • Gaga 3 miesiące temu
    Że wiersz jest urzekający. Zgodziłam się z opinią poprzednika. Pozdrawiam. 👋👋
  • Szalej. 3 miesiące temu
    Aha. Ok. Dzięki
  • Gaga 3 miesiące temu
    Bardzo proszę.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania