Dozgonna dłużniczka

obiecała przyjechać

na moje spotkanie

literackie.

zamówiłam sok pomarańczowy.

ona zimną herbatę.

za grafikę wyjęłam

dwie stówki.

kazała schować.

głupio mi się zrobiło

bo pomyślałam za mało.

powiedziałam że mam tremę.

"spoglądaj na mnie" poprosiła.

potem pięknie odpowiadałam z uśmiechem spoglądając na warszawskich gości.

niczego bardziej się nie wstydzę

jak tego że wtedy

unikałam jej wzroku

nawet tych dwóch stów

mi teraz nie wstyd

tylko tej ucieczki

przed jej dobrotliwymi oczami

przed niebem którego

chciała mi uchylić

Komentarze (11)

Bettina ponad rok temu

Prosze ode mnie mocno pozdrowic Leba W.

Agnes07 ponad rok temu

Dziekuje. :) Przekażę.

Bettina ponad rok temu

Sorry, sobie przypomnialam - Lejba. To nie to prosze nie pozdrawiac.

Cichy Bob ponad rok temu

O co kwiczysz?

Cichy Bob ponad rok temu

Tym razem nie zesrałaś się w majtki?

Ładnie i lekko narysowany obraz oraz uczucie, podoba mi się.

Grisza ponad rok temu

K...wa, wasze (przez małe "w") komentarze nie pozwalają mi skupić się na istocie wiersza! Ode mnie też 5.

Oj Grisza, nawet z Ciebie Opowi zaczyna wydobywać agresję :D

Grisza ponad rok temu

Amnezja Wsteczna, jak czytam coponiektórych, to mnie roznosi. Postaram się, zachować więcej dystansu. Dobrze, że mi zwróciłaś uwagę. Dzięki.

Agnes07 ponad rok temu

Dziękuję za komentarze.

andrew24 ponad rok temu

Fajnie, lekko
Przyjemnie się czyta.
Często mijamy się z życiem...

Pozdrawiam serdecznie 5*
Miłego dnia

Komentarze (11)