Dramaturgia VIII

Krótkie to chwile momenty tak przelotne ,

Na duszy się wznosi bolesne zmaganie ,

Smutek bezsilność skutki odwrotne ,

Nie radość wspólna a smutkowi oddanie .

Chciałbym posłuchać częściej oglądać,

Bo dla oczu to skarb cudowny wyjątek,

Jedyne co mogę to z ukradka spoglądać,

By utrzymać ład przed ludźmi i rodziną porządek.

Pęka sumienie gdy w rozpacz się chowam ,

Tak bardzo chciałbym do tej damy się zbliżyć,

Nie mogę ulec godności dochowam ,

By szacunku z kulturą nigdy nie ubliżyć.

Takie to trudne wybory w miłości,

Nie można dostać wszystkiego co chce dusza ,

By dostarczyć sobie niecodziennych nowości,

I zalana została ta bez bliskości susza .