dramaturgia

nie jestem miłością twojego życia

a ty nienawiścią mojej śmierci

i sama sobie wciąż daję przykład

cynizmu który po prostu nie śpi

chcę już się wyrzec złych emocji

odizolować myśl od duszy

zataczać życia krąg by prościej

móc swoje piekło z posad ruszyć

jestem jak ziarnko piasku w oku

porzuconego kiedyś boga

lub przepowiednia złych proroków

mój los dopełnia się dziś - zobacz

jak płonę wstydem tu na stosie

poukładanym skrupulatnie

dla ciebie każdą mękę zniosę

na tacy własnych potrzeb masz mnie

-na podstawie snu-

Komentarze (6)

Cichy człowiek 01.02.2021

Z całą pewnością wiersz jest rytmiczny i dobrze się go czyta.. Gdybym miał wybrać jakiś fragment, to zdecydowanie
będzie to zdecydowanie przedostatnia zwrotka.
Pozdrawiam.

Ośmiorniczka 02.02.2021

Dzięki stokrotnne :)

laura123 02.02.2021

Znając Twoje możliwości, ten wiersz raczej średni.

Ośmiorniczka 02.02.2021

nie szkodzi, każdy ma swój gust :) Za czas u opinię dziękuję.

Szpilka 02.02.2021

Świetny, zgrabny i niebanalny, tylko ta "dramturżka" mnie w oczy gryzie, nie z każdej formy męskiej da się żenską utworzyć, dramaturżka to taki językowy potworek, podobnie jak psychlożka kojarzy się z loszką, czyli świnią ?

Ośmiorniczka 02.02.2021

Już jest zmienione :) dziękuję ♥

dramaturgia

Komentarze (6)

Napisz komentarz