dratwa

piasek albo śnieg

zimno plecione pragnieniem

bębny wzywają

stosy przetną dymem wszystkie nieba

pieśni zbyt głuche

odbijają w popiołach usta

taka bajka

nad pustynie przyjdzie mróz

zetnie wydmy w jeden cykl

przetrwają kamienie

dusze uszyte z foczej i wielbłądziej

skóry