Drobny czas

Oddalili się w snuty raj,

z dłońmi w jednej miazdze.

Sięgali ustami po małe zakątki,

gdzie nad rozgrodzoną ziemią

wiły się już tylko chmury,

i wulkan jeszcze prószył

ostatnim, drobnym czasem.

 

{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{

{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{

{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{

Drobny czas
Autor: Neurotyk
Czytano 329 razy
Data dodania: 08.02.2020

Średnia ocena: 4.8  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (8)

  • AlaOlaUla 08.02.2020
    Drobny czas, jak drobny cukier na ciastach.
    Drobinkami należy się cieszyć, bo są najsłodsze.
  • Magda1906 08.02.2020
    bardzo ładny
  • Jacom JacaM 08.02.2020
    Czas jak popiół w innych miarach , tak czy tak zostanie ślad
  • JamCi 08.02.2020
    Tytuł odrobinkę zbyt dosłowny. Reszta piękna i prosta. Lubię proste rzeczy. Najpiękniejsze.
    A i interpunkcja - jak dla mnie - niepotrzebna.
    Pozdrawiam.
  • Tjeri 08.02.2020
    Poetycko. Ale "z dłońmi w jednej miazdze" brzmi karykaturalnie.
  • betti 09.02.2020
    Mnie się całość widzi... dobra mini.
  • Pan Buczybór 09.02.2020
    No, interesujący wiersz. Dobre, ciekawie skonstruowane metafory.
  • Neurotyk 13.02.2020
    Dzięki wszystkim za opinie.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania