droga

człowiekiem trudniej być

kochać i żyć

dobrze by było

gdy zgniły świat zgnił do cna

wtedy obudzimy się by żyć

zapomnieć zło zapomnieć dni

w niewoli w niewiedzy

oszukani wypatroszeni

całkiem inni nie tacy sami

umieramy nad własnym grobem

umieramy z martwymi marzeniami

Bóg to widzi i się nie dziwi

bo sami wybieramy drogę na skróty bywa najdalej