Trudny wiersz dla mnie, jednak jakoś odczytuję go po swojemu. Myślę, że droga do domu nigdy nie jest oczywista, ani prosta, szczególnie jeśli jesteśmy daleko. Wracając potykamy się o dawne lęki i smutki, ale także czujemy zapach słodkich naleśników. I choć mamy nadzieję na powrót, to czasem popełniamy błędy lub uświadamiamy sobie, że całe życie jedliśmy muchomory...
Takie tam przemyślenie. Ładnie jak zawsze u ciebie.
Pozdrawiam!
Dziękuje Justyska za tak wnikliwy i cenny komentarz :-) Tym bardziej dziękuje za komentarz, że nie okazał się dla Ciebie ten wiersz łatwy, a szczerze napisałaś o tym jak go widzisz i za to wielkie dzięki, bo w sumie na tym mi zależy, na wielorakiej i inspirującej interpretacji ;-) Piszesz dużo prawdy o drodze do domu. Każdy ma swoją. Czasami wracamy, a czasami zostajemy tam gdzie nam najlepiej, czyli u siebie ;-) Pozdrawiam
Bardzo pięknie brzmi Twój wiersz, czuję w nim tęsknotę za domem, latem i strach przed zagubieniem. Biały gołąb szuka przystani, a muchomor czyni zło, którego nie każdy jest świadom. Moja interpretacja jest zapewne bardzo słabiutka, ale w poezji liczy się bardziej dobór słów i ich wydźwięk, który każdy pojmuje inaczej. Serdecznie pozdrawiam!
Dziękuje Bożena Joanna :-) Masz trafne odczucia. Ten wiersz właśnie do takich skłaniał, a Twoja interpretacja jest bardzo dobra! :-) Bardzo się cieszę, kiedy do mnie zaglądasz, bo zawsze mogę przeczytać coś bardzo wartościowego :-) Poezja to obiektywizm, którego subiektywizm nie znajdzie ;-) Pozdrawiam!
Artbook! Jak zwykle - po swojemu→Na pewno dziwne skojarzenie, bo z ''dobrym samarytaninem'' (Chociaż tu akurat: nie)
1→Samotny człowiek, na powierzchni trochę uśmiechu, a w środku: łzy, strach i zamącone lato.
2→Wspomnienie ''słodkich naleśników"' a teraz tylko ''tępa niemoc" prosząca by ktoś pomógł coś ''zmienić'' Tęsknie wypatruje ''lepszego losu' 3→Ale nic z tego, to ''obojętny muchomor" dzieli się z nim: "swoją trucizną" Pozdrawiam:~)→5
Dokładnie pasja :-) Tak właśnie bywa jak piszesz. Poszukiwania, albo powrót do przeszłości czasami dobrze nas nastraja, chociaż nie zawsze i często zależy to od tego na jakim etapie jesteśmy w naszym życiu. W każdym razie bardzo dziękuje za Twój komentarz, bo zawsze uderza w czułe struny... ;-)
Pozdrawiam!
Komentarze (8)
Takie tam przemyślenie. Ładnie jak zawsze u ciebie.
Pozdrawiam!
1→Samotny człowiek, na powierzchni trochę uśmiechu, a w środku: łzy, strach i zamącone lato.
2→Wspomnienie ''słodkich naleśników"' a teraz tylko ''tępa niemoc" prosząca by ktoś pomógł coś ''zmienić'' Tęsknie wypatruje ''lepszego losu' 3→Ale nic z tego, to ''obojętny muchomor" dzieli się z nim: "swoją trucizną" Pozdrawiam:~)→5
Powiew tęsknoty za domem, za wiosną życia. Poszukiwanie znaków, zapachów przeszłych czasów. Chowamy strach i łzy, a ukazujemy uśmiech.
słodkie naleśniki
dotknięte tępym narzędziem
biały gołąb
proszony o wsparcie... doszukujemy co jest w środku tej słodkości, a gołąb oznaką pokoju.
Pozdrawiam
Pozdrawiam!
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania