Drzazgi i kruki (zainspirowane tematem z drabble'i)

"Drzazgi i Kruki"

 

Samotny wilk siedzi przy ognisku

wdycha piach i słucha ciszy

pustkowia tak idealnego dla ludzi

którzy już nie mają dokąd iść

 

I to jest świat w którym

moralność opadła z twarzy niczym rdza

wszystkie kajdany zostały przeżarte

przez brunatny zakurzony czas

 

Na ścieżce przetrwania nuci piosenkę

by nie zapomnieć kim kiedyś był

cichym gwizdem prostymi nutami

skrywa pod spoconą skórą konieczną przemoc

 

I to jest świat pustych dusz

drzazg przetrwania i kruczych myśli

a jedyną melodią negocjacji jest

dźwięk odbezpieczanej broni.

 

Zagubiona sprawiedliwość błąka się

pokąsana oskarżona zaszczuta przez hieny

ostatnim dekalogiem wola przetrwania

ostatnią wiarą pięści krew i świst kul

 

I to jest świat gdzie człowiek

umiera kawałek po kawałku

walcząc wijąc się upadając

by sięgnąć za krwawą nadzieję

 

I to jest świat gdzie śpiewasz

la la la

la la la

przetrwałem drzazgi i kruki

Średnia ocena: 4.6  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • NataliaO 10.07.2015
    Coś w tym było, jakieś zadumanie wywołało. Nostalgie, a Twoje słowa są bardzo dobrze dobrane. Lubie Cię czytać; 5:)
  • Anonim 10.07.2015
    Łał :0 Świetnie ubrane w słowa :0 "drzazg przetrwania i kruczych myśli" - świetnie wymyślone! Drzazgi jako przedmioty, które uwierają nas i odczuwamy przez nie ból, ale musieliśmy dać je sobie wbić, żeby przetrwać w "drzazgowym" świecie :( Podobał mi się wers "ostatnią wiarą pięści krew i świst kul" - doskonale zestawione, wiara nienawiści i kult siły - oto prawdziwa religia ludzkości :D Chyba zainspirowała Cię dzisiejsza dyskusja :D

    "I to jest świat gdzie człowiek umiera kawałek po kawałku" - to też było świetne. Rzeczywistość przygniata nas stopniowo, szybka śmierć to jedynie nagroda! Tutaj musimy umierać powoli, tak żeby każdy kolejny dzień był naszą kolejną, małą śmiercią.

    Ostatnia zwrota bardzo prosta, ale też najbardziej wymowna. Kto przetrwa drzazgi i kruki może:

    a) pogodzić się ze światem i stać się taki jak on - bezwzględny, zły, okrutny
    b) uznać że świat światem, ale pewne wartości są ponad wszystko i wyznawać je dumnie mimo drzazg wbijanych w serce :(

    Było super :D 555555555555
  • NIka 10.07.2015
    Nie wiem jak inni, ale ja czekam na więcej Twoich tekstów ! ;) 5 ! ;)
  • Tynina 10.07.2015
    Zostawię komentarz, bo mam nadzieję, że dzięki temu więcej ludzi przeczyta ten tekst. Jest fenomenalny jeśli chodzi o treść.
    Mam nadzieję, że komentarz nie zginie w natłoku spamu i kogoś jednak przyciągnie. Gorąco polecam!
    Żeby nie było za kolorowo. Nawet jeśli piszemy wierszem, to nie wypada, tak sobie olać interpunkcję!
  • Anonim 10.07.2015
    Zgodzę się - jest całkiem dobrze. Dam 4, bo naprawdę mi się podoba, ale czegoś mi brakuje.

    Co do interpunkcji - jest opuszczona w każdym wersie, więc technicznie rzecz biorąc - jest to poprawne, gdyż w poezji dozwolone. Pozwala to dowolnie czytać wiersz, wersy, strofy. Mimo to u Ciebie zgodzę się z Tyniną - masz wyraźnie podzielone wersy, widać gdzie powinien być przecinek. Więc ich brak... jakoś bodzie. Zwłaszcza, że też nie wnosi nic nowego, bo próbowałem czytać wiersz na różne sposoby i dalej wychodzi, że tam gdzie przecinek byłby, zdanie nie brzmiałoby inaczej.

    Więc mimo, że technicznie jest ok, bo brak interpunkcji jest dopuszczalny, to jednak miło byłoby, gdyby coś wnosił.

    I gratuluję dobrego wiersza :) 4.
  • Vasto Lorde 11.07.2015
    Wow, mi się bardzo podobało. Szczególnie tytuł mnie zachęcił i nie zawiodłem się. Przeczytałem w krótką chwilę i nie cieszyłem się z tego xD 5 jak najbardziej zasłużone :)
  • Arysto 11.07.2015
    Dziękuję wszystkim za komentarze! Super, że się podobało.
    No i rzeczywiście, zgadzam się, jeśli chodzi o interpunkcję :( poprawię!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania