Dwa Serca

O, miłości blasku dwóch serc błękitnych,

Coś jak wiosenny wiatr, delikatny, niezwykły.

Zew dusz, co się splatają, jak gwiazdy na niebie,

Twoje oczy, jak gwiazdy, jak ocean w nich niebem.

 

Wiatr dotyku, jak melodia, tańcząca na dłoniach,

Twoje usta, w których tajemnice płyną jak rzeki.

Światłość, co rozświetla noc, gdy myślę o Tobie,

Jak słońce, które cały świat tworzy w swym zrobie.

 

Twoje słowa jak muzyka, co serce kocha,

Tańcząc po skórze, jak radosna iskra w nocy.

Miłość, która nie zna barier, ni ziemskich granic,

Ty i ja, jak połączone gwiazdy, w jednym tańcu fantastycznych.

 

Czuję Cię, jak krople deszczu na dłoniach mej skóry,

Jak wiatr, co dotyka i niesie słowa jak morze.

Miłości radosny śpiew, pieśń o naszym zbliżeniu,

Nasze serca, jak wiersz, co żyje w każdym tchnieniu.

Średnia ocena: 1.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • maybelater 4 miesiące temu
    Ale gniot. Jeśli to nie celowo, a miał być wiersz to współczuję
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Ojojoj... jakby patos wyrzucić, to może coś by wyszło, ale to od nowa trzeba napisać.
    Kurczę, lubię wiersze o miłości i aż żal, że na dawną modłę poprowadzony
    Nie oceniam

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania