Dziedziczka rozdział 2

Rozdział 2

Notariusz

O dwunastej trzydzieści Magda wyszła z mieszkania i spacerkiem ruszyła na spotkanie.

Po dotarciu na miejsce  wzięła dwa głębokie wdechy i weszła do środka.

Budynek, w którym znajdował się notariusz była, to kamienica, która była zbudowana z czerwonej cegły.

Kobieta, po znalezieniu się w sekretariacie. Podeszła do sekretarki, która siedziała za biurkiem i przeglądała dokumenty.

— Dzień dobry.

— Dzień dobry, a pani do kogo?

— Nazywam się Magda Wrzesień i byłam umówiona z notariuszem dziś o trzynastej.

Nagle w drzwiach stanął około czterdziestoletni mężczyzna. Natychmiast podeszła do niego.

— Dzień dobry rozmawialiśmy przez telefon pamięta pan?

— Proszę niech pani wejście, pani Elu proszę o dwie kawki.

Notariusz, po tych słowach razem z klientką wszedł do biura. Kobieta usiadła na krześle i splotła pałce na kolanach.

Mężczyzna wziął segregator z dokumentami dotyczącymi spadku, po Irenie Wrzesień i położył przed sobą.

— Przez telefon pan coś wspominał, że ciotka mi zapisała majątek?

— Tak.

— Ale, jakim cudem przecież ja jej nigdy nie widziałam na oczy. 

— Pani może i jej nie znała, ale pani Irena o pani wiedziała wszystko.

— Naprawdę?

— Tak.

— Skąd?

— Miała swoich informatorów.

— Proszę mi coś więcej powiedzieć o domu, gdzie on się znajduje i na jakiej ulicy?

— W Koronowie przy ulicy Agatowej 2 i został zbudowany nad samym Jeziorem Koronowskim.

— Super!

— Czyli jak rozumiem przyjmuje pani spadek?

— Tak.

— Bardzo się cieszę.

Mężczyzna, po odczytaniu testamentu dał Magdzie dokumenty do podpisania. Kobieta, trzymając klucze od nowego domu opuściła kancelarię notarialną. Po znalezieniu się na dworze podeszła do stojącej taksówki i wsiadła.

— Dokąd zawieść?

— Do Koronowa na ulicę Agatową 2.

— Robi się.

Taksówkarz przekręcił kluczyk w stacyjce i ruszył. Godzinę później samochód zatrzymał się pod wskazanym adresem.