Как дела??

Sam podcina sobie skrzydła, tępy anioł masochista

Drugi dopala kiepa, popadając w nowy letarg

Trzeci chyba znieść nie może, krzyczy, boże!, drze się w niebo głosy

"Omnis est pillula", Po czym gasi sobie światło

Świat staje na głowie i traci równowagę

Ale zaraz przyjdą nowi - nie, jeszcze chwila

Pierw temu krew kołnierz ozdobi.

A cała ta reszta, masa w szarych bluzach

Volks populi, vox Dei - a nikt nic nie mówi

Toteż Bóg nie żyje, albo tonie w błocie

W taki oto sposób, owce pasterza zjadły

A teraz zagubione, tworzą nowe prawdy

I ci wszyscy ludzie, niezrównanie równi

Co niespokojnie drzemią

Pójdą równym tempem na spotkanie z ziemią,

Pewne jedno - wszystko spadnie,

Tak świat nas dokurwił nieładnie,

Widziałeś tupoleva jak zamieniał w popiół drzewa

Bez odbioru, bez odbiorców,

Jak te śmieszne sporne sprawy

Stal, drzewa i rosnące podziały

Zaprawdę upadek wspaniały

Zresztą nic nie ma znaczenia,

w świecie ludzi bez cienia

Patrz, za wami wszystkimi

Już go dawno nie ma

Jak ma być jak wszelkie światło gaśnie?

Zwłaszcza w oczach ludzi których trzeba tu najbardziej

Latarnie oświetlą tylko rozpalone stosy

Spłoną na nich wszytkie nie zadarte nosy -

Pokłosie postępu opłacone w duszach

Tak się nam maluje złota przyszłość

Tego świata, w rudawym kolorze płynącym po krzakach

Topielcem dryfującym w jeziorze

Coś być może jeszcze wprawne oko dostrzegłoby w niespokojnej toni, lecz

Czas ucieka, więc uciekam i ja

Bez perspektyw, a przeszłość goni...

Koniec historii