Dzień zimowej łaski Życia.

Dzień zimowej łaski Życia.

Dzień rozświetlił słów poranek,

odsłaniając pragnień przestrzeń,

przegnał mroku nocy zamęt,

rozpromienił pokój pięknem,

uwidocznił czystość bieli,

co się szatą śniegu ścieli,

łagodnością nieba siły,

co opadło pięknem żywym,

wirującym płatków tańcem

Poświęconym Bożym światłem

gdzie mleczne niebo zabawnie mgłą wiszącą,

nieco zawstydzone poczęło opadać

powoli,jedwabiu niby pragnąc

spoglądania sercem

na drzew korony, na których osiadł spokój

sentymentalnie szumu pragnąc wiatru,

zbudzonej zimy szalonego świata,

która nastała subtelnie lekko,

tempem czasu czystości dla wolności pokoju

tańca poranka świeżości,

wschodzącego rubinowym dobrem,

natchnieniem umysłów szkarłatnych,

Dzieci Sprawiedliwości co chcą uciec od pustki

pojone Wodą Boskiej Wzniosłości

i Próby zakwitłej niby pąki kwiatów,

rozłożystej Bieli

podobnej do szczytów gór ośnieżonych.

Pisarz prewencyjny Mirosław Witold Piotr Butrym.