dziś nie otworzę

bywa że czekam na ciebie

nieistniejący

szukam dowodów

preparuje je

w chwilach słabości

mimo że milczysz

nie muszę się już bać

przekrzykiwać ciszy

i tych którzy mówią

że bluźnię

nieistniejący aż do stworzenia

byle myśli

przebłysku czegoś wielkiego

pewności

że można wmówić sobie wszystko

a później wszystkiego się wyprzeć

i nie zostanie po tym ślad

nic co odwroci się przeciw

czasami zapominam wierzyć

żebyś był

to niezbędne

z premedytacją wystawiam za drzwi

wtedy czekasz na wycieraczce

nie dobijasz się nie skamlesz

aż do bólu jesteś

cierpliwy

nieistniejący

mylony z szaleństwem