Ech życie

Nie mam już nadziei

i życie mi zbrzydło

może się coś zmieni,

znów rozwinę skrzydła.

 

Niech to będzie prędko,

jak mrugnięcie powiek,

ktoś mi je oderwał,

bym nie była bogiem.

 

Świadkiem dziewczę hoże,

gwiazd sięgnąć nie mogę,

i poezji tworzyć,

bo wena mi wrogiem.

 

Wróć weno wyrodna,

oświeć proszę jeszcze,

bym dostała Nobla,

i rymy daj lepsze.

 

Bym była wspaniała,

i wyszła na ludzi,

więcej nie musiała,

smęcić i marudzić.

Ech życie
Autor: okruszynka
Czytano 195 razy
Data dodania: 05.06.2022

Średnia ocena: 2.5  Głosów: 11

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (5)

  • DrV 05.06.2022
    Bawi i trąci myszką
  • okruszynka 05.06.2022
    Dzięks, cieszę się. pozdr.
  • Tjeri 06.06.2022
    O! Celina znowu jako "dziewczynka"! Może w tym jest problem wielości Twoich nicków – jakieś zaburzenia z identyfikacją płciową?

    Pod ostatnią się podpisuję. Zaś "dziewczę hoże" zabawne choć bez sensu. Ale w sumie pasuje do konwencji.
  • okruszynka 06.06.2022
    Cosik waspani bełkoce w tym komentarzu, jak potłuczona, że trudno zrozumieć, ale i tak gaździno naści dzięki za komentarz i zatrzymanie. Pozdro.
  • słone paluszki 06.06.2022
    Hahahaha?

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania