Efekt bezsilności

Racja, każda inna, wspólna zabija się z łoskotem uderzając o ziemię. Efekt lustra, patrzysz na drugą stronę i nie widzisz odbicia, które tonie w złości. Amfiteatr wkurwienia niesie się echem twojego zmęczonego serca. Tafla wody jest gładka, patrzysz w górę z dna widzisz pomarszczone niebo, próbując wydostać się z betonowych butów własnej naiwności. Biegasz w koło, szukasz celu, w który nigdy nie trafiasz. Wszystkie przyjemności, ambicje, rzeczy które sprawiały ci radość, odchodzą a ty zostajesz sam z egzystencją. Łapiesz się sam za rękę, starając się utrzymać równowagę. Chcę płakać, ale łzy nie chcą się do mnie odzywać. Będą robić wszystko byś się nienawidził, zniszczą twoje poczucie wartości, będziesz się tłumaczyć, kłaniać się i klęczeć dopóki cię nie zamkną w swojej klatce. Na końcu umierasz i żałujesz, że nie wziąłeś życia w swoje ręce.