Et in sole maculae

,,Właśnie o to chodzi w życiu, o ludzi i zachody słońca. Zwłaszcza o ludzi.'' -

Kim Holden, ,,Promyczek''

Piękna chwila- ślub

Zaraz się odbędzie

Nowożeńcy cali w stresie

Ale i w radości, przecież to piękna chwila

W kościele ksiądz już czeka

Marsz weselny wybrzmiewa

Idą nowożeńcy, idą zgrabnie

Spokojnie, w łzach szczęścia

Wraz z nimi drużbowie

Wystrojeni i szczęśliwi

Goście w łzach w oczach

Słońce dziś świeci nad nimi

Przecież to piękna chwila!

Piękna, ale nie dla wszystkich

Dom, mały ale przytulny

Płacz w całym domu słychać

To żona umarła, lat nie młodo

Wraz z mężem złotą rocznicę przechodziła

Świeciło wtedy słońce

Dziś już nie, ona umarła

W łóżku, spała

i nie wstała...

Jednym słońce wschodzi,

A drugim zachodzi

Nowożeńcy nie wiedzą kiedy im zajdzie

Nikt tego nie wie

Małżeństwo, a raczej mąż już wie

Słońce u niego zaszło...