Ewangelia życia prostej myśli

Ewangelia życia prostej myśli

Prosta myśl kiełkuje,
rozpościera listki zielone,
palcami gałęzi szuka oparcia.

Życiodajną kroplą się staje,
mrówka w posłusznym pośpiechu ją wspiera.
Serce podskoczyło,
na hubie się wsparło — mocniej bije.

Palce w czuprynie walca tańczą,
układają płomienie w pochodnie,
fajerwerki radości buchają.
Głowę rozsadza pragnienie.
Siłę ma ta myśl,
siłę ma,
bramą dla innych myśli się staje.

Zderza się z lazurem nieba
jak opętany ptak.
Zgrzyt, zgiełk, krzyk.
Ktoś obejrzał się, stanął,
zmrużył oczy na chwilę.

Myśl nagle zamarza.
Opada.
W płatek śniegu się zmienia,
pozwala się chwytać dłoniom.
Zastyga.
Milknie.
Kurczy się.
Mruga.
W cieple
w kroplę się zmienia.

Po konarze skacze,
przystaje,
przyspiesza,
w dół — do pęcin,
do zmurszałego grzyba,
do ziemi.

Zasypia tam na zawsze z braćmi i siostrami swymi.

Średnia ocena: 3.4  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • piliery 2 miesiące temu
    Gdyby ktokolwiek chciał się pochylić nad tym wierszem to wiersz nie jest o "ewangelii życia" a o "ewangelii myśli". Istotna różnica. Ewangelia to z greckiego: dobra nowina. Powszechnie przyjmuje się, że jest istotowo złączona z Jezusem Chrystusem. Tu nadano jej pierwotne znaczenie - jednak zastosowanie "ewangelii" w kontekście całego wiersza zdaje się chybione.
  • Szpilka 2 miesiące temu
    Piliery

    Oj, nie bardzo tak jest, jak prawisz :) Pierwsze były eposy homeryckie jak: 'Iliada' i 'Odyseja', w nich albo jednej z nich użyto słowa - ewangelia w znaczeniu niebiblijnym. No i Pax Romana w Imperium Rzymskim, czyli swoiste ewangelie dotyczące życia cesarza, boga i zbawcy. Skąd się w Biblii wzięły?
    Od mimesis, którą zapoczątkowała filozofia starożytna.
  • piliery 2 miesiące temu
    Szpilka Albo nie przeczytałaś wiersza albo niedokładnie przeczytałaś moją wypowiedź. Jak Cię lubię Szpileczko, tak tym razem zwątpiłem....
  • Szpilka 2 miesiące temu
    Piliery

    Dzięki, także darzę Cię sympatią, fajosko się z Tobą dyskutuje :)

    Przeczytałam, ale mogłam wyciągnąć błędne wnioski - errare humanum est, aczkolwiek stwierdziłeś, że wiersz jest ewangelią myśli, a nie życia. Według mnie w wierszu występuje wyraźna animizacja - 'myśl kiełkuje' zupełnie jak roślina, czyli budzi się do życia, potem antropomorfizacja - 'palcami gałęzi szuka oparcia', 'palce w czuprynie walca tańczą' - palce odnoszą się do ludzi. Narodziny i śmierć - 
'w płatek śniegu się zmienia, 
pozwala się chwytać dłoniom' , 'zasypia tam na zawsze z braćmi i siostrami swymi'.

    Czy opisy w wierszu nie są historią narodzin życia i śmierci myśli?
  • Szpilka 2 miesiące temu
    Bardzo ładna ewangelia życia, piątak :)
  • Sokrates 2 miesiące temu
    Bardzo poetycki obraz. Na pięć. Tytuł może mógłby być inny?
  • andrew24 2 miesiące temu
    ...
    w przestworzach
    nieograniczoność rozpala gwiazdy
    odnajdujemy szlak.
    ...
    Pozdrawiam serdecznie 5
    Miłego dnia

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania