Wielki spokój bije z tekstu, przeogromny i to jest piękne. I właściwie na tym można zakończyć, gdyby nie to zdanie;
''Siedzimy na świerkowej ławie otoczeni młodym lasem, to jego wierzchołki podtrzymują niebo przed upadkiem.''
Tutaj już się można rozmarzyć. Idealna sceneria do pisania...
Połowa z tego jest prawdą, druga połowa konfabulacją. Jednak nie potrafię wskazać, co jest czym.
Szukam w sobie spokoju, próbuję przywoływać takim pisaniem spokój. Ciekawe jest to, że ewokacja jest przywoływaniem wspomnień, duchów i demonów. Tych ostatnich staram się nie opisywać, by nie podeszły zbyt blisko mnie.
Pozdrawiam serdecznie.
Zenza↔Ładnie, melancholijnie, oddechem baśni malowany, świat zwyczajny-niezwyczajny. To już zależy, od wyobraźni lub sposobu spojrzenia. Dostrzegania, poprzez wzrok, więcej, niż widać:)↔Pozdrawiam😆:)
Komentarze (6)
''Siedzimy na świerkowej ławie otoczeni młodym lasem, to jego wierzchołki podtrzymują niebo przed upadkiem.''
Tutaj już się można rozmarzyć. Idealna sceneria do pisania...
Pięknie, Zenza, 6
Szukam w sobie spokoju, próbuję przywoływać takim pisaniem spokój. Ciekawe jest to, że ewokacja jest przywoływaniem wspomnień, duchów i demonów. Tych ostatnich staram się nie opisywać, by nie podeszły zbyt blisko mnie.
Pozdrawiam serdecznie.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania