Fortepian w moim ciele

Ah Fortepianie

Twoje brzmienie jest tak wspaniałe! Jest doskonałe...

Kiedy Twe dźwięki docierają do mych uszu, moja głowa dopuszcza Ciebie do słuchu, czuję wzruszenie. Przeżywam też nadzieję.

Na lepsze dni, na lepszy kres, przeszywa mnie i oddaję się.

W zupełności wtedy wiem czego tak naprawdę chcę. Rozkoszować się nim, dźiwiękiem Twych sił.

Twojej prawdy, nawet gdy marzenia zbladły...

Ty kolorujesz mi je. Dzięki Tobie w obłokach bujam się.

Wypełniaj swym brzmieniem mą przestrzeń,

Zainspiruj mnie do miłości jeszcze większej niż statua wolności.

Ponieważ chciałabym Tobą oddychać a żeby me płuca wypełniło Twe brzmienie, Twe wibracje i Twe rozpalenie, mych uczuć.

Marzę o tym aby Cię wiecznie słuchać, aby przenikał mnie Twój dźwięk i by przeleciało przeze mnie Twoje tchnienie.

Nieskazitelnie pełny skazy, instrumencie stworzony nie dla zabawy, choć tę rolę w sobie masz, w mojej duszy ciągle łezki grasz...

Instrumencie stworzony przez Boga, aby ratować tych co nie latają już w obłokach. Aby ich oderwać od ziemi a zarazem mocno w niej ukorzenić.

Boski instrumencie... w mojej głowie już zawsze będziesz tkwić towarzystwo zapewniając mi, i przez życie ze mną iść. Chce Cię przez życie ze sobą nieść żeby ten żywot lżej znieść.

A może też by trochę się tym życiem pobawić...

By w Twych dźwiękach się wciąż pławić.