Franuś

nie przejadam tych ciągutek bożej chudoby

która nie włazi w szkodę poza tolerancję starości

z odnajdywaną nową niespodzianką

babcia zzieleniała się w ogrodzie

doglądając kóz najmłodszych

strzegła swojego nieba pośród leliji

śpiewała na jeden głos z tym który zwiódł

i miała z nim moje imię