Funeral Bellz (Grobowe Dzwonki)
Przedzierające się słoneczne światło
Promienistość ożywionej mocy
Żałobne dzwonki wykonują swoją powinność
Całe życie przelatuje jej przed oczyma
Nadchodzące płytkie odczucie strachu i tęsknoty za niezaznaną rozkoszą
Budzisz się z luką w głowie bez podkreślonego znaczenia czy celu
Marzenia ulatujące przez włosy,
Sny ulatujące obłokami falistymi
Morfeusz urażony twoimi wytworami
Żałobne wiersze świetlistą nadzieją
Żałobne myśli, wykrzywiona linia czasu
Pierścionek ostatnim ratunkiem przetrwania
Napastliwy sakrament porzuconej otuchy
Bezosobowa tragedia wypełniona nagością agonalnych zwrotów
Wszelki żal zagłuszyła żałoba,
Wszelka zazdrość zagłuszyła.....
Wszelki dźwięk zagłuszyły dzwony
Topiące się aspiracje, topiące się umysły
Stopiona ambicja, stopione życzenia,
Egzystencja bezproduktywności, sfinalizowana odgłosem funeralnym
Na plastikowej drodze…
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania