Gdy budzisz się we mnie znów

Kochałam Cię od początku,

nawet gdy nic nie było.

Jeszcze zanim dojrzaliśmy,

jeszcze zanim wiedziałeś.

A potem nadeszło słońce

i wybuchło wszystko naraz.

Trwało tak krótko, a jednak

wieczność…

Parę chwil, niezapomnianych.

Które na zawsze utkwiły.

Ale to ten ból, który nie minie.

Nie chcę by minął, chcę

by był ze mną na zawsze.

Nie wiem czemu przyszedłeś,

ale dałeś mi wszystko

a odebrałeś jeszcze więcej.

Część mnie, serce.

Niezapomniana to była przygoda,

przeżycie, kwintesencja, przyspieszony puls,

miłość.

Dziękuję Ci i tęsknię,

wiara jest dziwna.