Gdy już wyjdzie ostatnia Potrzeba

Każde życie ma cel

Ten jest nie byle jaki

ma składać ludzi z kawałków

z uśmiechem, dla niepoznaki

sklejać ich cienie ze sobą,

wykrawać na nowo kontury

pokazać w lustrze znów na tle nieba

i pchać, jak Syzyf, do góry

 

Cała rzecz w tym, by pamiętać,

że własny kamień pchać musi

nikomu nie mówiąc i nie zdradzając,

że brak jej sił, że się kruszy

że potrzebuje przystanku,

bycia słyszaną, opieki,

że aż przytłacza ogrom ciężaru

tysięcy myśli kalekich

 

ciekawe jak długo

i czy

czy jutro uniesie

gdy..

Średnia ocena: 3.3  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

    Napisz komentarz

    Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania