Gdy poeta się rodzi ......

Gdy przyszły poeta się rodzi

Z krainy poezji duch wierszy przychodzi

Przygląda się dziecku wielkimi oczami

Stwierdza, przyjaźń będzie między nami

Namaszcza mu talentem czoło

W życiu będzie Ci smutno, czasem wesoło

Wszczepia mu w serce różę wrażliwości

Będzie z tobą wzrastać podczas życia codzienności

Gdy wreszcie wzrośnie z tobą róża ta wysoka

Zdrapie ona bielmo z twojego oka

Spojrzysz na świat trochę innym wzrokiem

Porazisz się świata tym dziwnym widokiem

Wbije róża ciernie w twoje młode ciało

Będzie Cię to wszystko strasznie tak bolało,

Poprzez rany cierni róży wrażliwości,

Odczujesz emocje życia codzienności

Porażony widokiem tego świata

Postrzeżesz jak się wszystko przeistacza

Kiedy pękać Ci już będzie z tego twoja głowa

Ześlę Ci Wenę która pomóc ci będzie gotowa

Założy Ci ona poezji okulary

Świat Ci się nie wyda taki smutny, szary

Wypełni Ci ona głowę rymami

Zaczniesz świat postrzegać innymi barwami

Na wersy postrzeganie świata Ci przełoży

Wszystko wtedy w wiersze Ci się ułoży

Zaczniesz zapełniać papier swymi wierszami

Taka to będzie przyjaźń między nami