Gdy umiera człowiek

Gdy umiera człowiek, smutno jest wszędzie... a dla tych co zostali nic już takie samo, nigdy nie będzie... tyle można było jeszcze przecież powiedzieć, i choćby w milczeniu, ale razem posiedzieć... Teraz.. gdy po Tobie już mi tylko pozostały, najczulsze litery Twojego imienia, chwytam te godziny, jak najpiękniejsze motyle, i wklejam do albumu, w którym tak bardzo Cię NIE MA... Dzisiaj w Twoich słowach, w te noce i poranki, wiatr za oknem nuci żałobne kołysanki... Gwiazdy już nie błyszczą, swoim dawnym blaskiem... zamknąłeś drzwi przeszłości , zamknąłeś z wielkim trzaskiem. Twoja nieobecność , jak gęste , ciemne lasy... przez które muszę wracać, do naszego domu, odbijają w moich oczach wspólnie minione czasy... których opowiedzieć , dzisiaj nie mam komu... Gdy umiera człowiek , ktoś płacze na pogrzebie... bo chciałby go przytulić, lecz On już tego nie wie... więc powiedz mu teraz , Tam gdzie Jesteś , wszędzie... powiedz że jest ważny... zanim odejdzie...