..

.

Średnia ocena: 3.3  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (14)

  • Aisak 24.07.2019
    Przysięgi to rozdwojone końcówki warkoczy.
    - ładne, ale...
    xa - za
    Staram się usłyszeć ćwierk końca - też ładne, jakby naszym wybawieniem były ptaki

    Dziwne, bo krótkie.
    Widocznie chwilowa potrzeba roztrzaskanego serca.
  • Canulas 24.07.2019
    "Sójki wybierają się xa morze, ja powoli tonę."

    Lubię: Chodzę i Pytam. Nawet bardzo. Nawiązanie oczywiste.
    Ciężko skomentować tekst ze względu na oczywistość osobistego wydźwięku, ale wśród Twoich sztosów ten podoba mi się dużo mniej.
    Oczywiście potęga, uczucia, odrzucenia, straty... wszytsko to bardzo silne potęgi, ale i obszyte ckliwością. Znaczy: dla osoby odczuwającej na pewno nie, ale po przebyciu dystansu: Twój długopis-moje oko, już kapkę tej ckliwości widać.
    Sorrex, szczerze.
  • Artbook 24.07.2019
    No, ruszasz dość mocno ważne i głębokie emocje...
    Właściwie to sztuka i pewna umiejętność, aby oddać ból w słowach, ale widzę to tutaj. Bardzo ciekawe metafory. Czytelne i trafne.
    Podoba się...
    Pozdrawiam :-)
  • Artbook 24.07.2019
    Ale dla odmiany napisz proszę w wolnej chwili jak można wyjść z takiego impasu...
    To może być inspiracją dla innych ;-)
  • Lamb 24.07.2019
    To takie ćwiczenia przed poteznym dzielem. Stac mnie na więcej. Dziekuje za komentarze
  • Wrotycz 24.07.2019
    Dwa ostatnie wersy... max, dzięki za kawał Literatury.
  • Lamb 24.07.2019
    Wrotycz inspirowane Rafalem Wojaczkiem, moj mistrz
  • Wrotycz 24.07.2019
    To widać, że inspiracja zacna. Przemówiły te dwa wersy mocno.
    No to pisz... sprawa dzieła warta. Nie ma nic ważniejszego od tego, pisząc można wracać. I pokazać innym, czym jest wartość.
    Pozdro, L.
  • Lamb 24.07.2019
    Wrotycz szykuje sie do wiwkszego dziela, Twoja opinia zawsze byla dla mnie cenna.
  • Canulas 24.07.2019
    Wojaczek, mistrzostwo świata, ale jednak Stachura bardziej
  • Tjeri 24.07.2019
    Wybrałabym coś dla siebie z poszczególnych wersów, jednak jako całość nie przekonuje mnie. Wprawdzie rwanie fraz podkreśla dramat i rozedrganie podmiotu lirycznego, lecz w moim odczuciu to już niepotrzebne. Trochę za dużo - moim zdaniem oczywiście.
  • betti 24.07.2019
    Ja za Tjeri... trzeba odchudzić, a będzie miodzio.
  • betti 24.07.2019
    I to rozstrzelenie tych wersów, działa zdecydowanie na niekorzyść...
  • jagodolas 24.07.2019
    Krzyk rozpaczy. Nie wiem czy mi się podoba, czy nie, ale czuć to. Nie umiem nic więcej napisać

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania