Gdzie szef?

Każdy co wspiął sie trochę do góry,

I choć przez chwilę został przy sterze,

Nowe wciąż stawia przed nami mury,

Swoim wyznawcom budując leże.

Chociaż minęły już trzy dekady,

I choć przy władzy różne odłamy,

Żadna wyzwaniom nie dała rady,

Nie zbudowała ze spiżu bramy.

Ten, co się grzeje wciaż w blasku fleszy,

A rad teściowej i tak nie słucha,

Narodu tego też nie pocieszy,

Półprawdy lejąc często do ucha.

Obraz koślawy znad miski kota,

Wizją narodu wszak się nie stanie,

Dyrektorowi składajac wota,

Wielkim przywódcą i tak nie zostanie.

Gdzie jesteś wladco serc i rozumu?

Co porwać zdoła skłócone klany,

Co wyjdzie pośród szarego tłumu,

Zamieni wizje w realne plany.

Przyjdź bo tesknimy wciąż i czekamy,

Przyjdź bo normalność czeka za rogiem,

A dzisiaj tylko mamy co mamy,

Bądź nam przywódcą ale nie bogiem.