Gdzieście przyjaciele mili...
Gdzieście przyjaciele mili
Tamtych lat naszych kompani
Gdzieście kędyś uchodzili
Swemi własnymi ścieżkami
Ilu z nas już nie uświadczysz
Ilu z nas mogły mrok
Tak ogarnął że przyjaźni
Cień nie ostał tylko proch?
Ile warte dziś przysięgi
Składane za młodych lat
Ubite o bruk butelki
Plany, które rozwiał wiatr.
Gdzieście przyjaciele mili
Dawnej wiary w oku błysk?
Gdzieśmy wtedy młodzi byli?
Dziś - na dnie butelki list...

Komentarze (1)
Myślę że w prozie byloby zajmujące, ale chyba trudniejsze do wyrażenia. Ot, paradoks taki.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania