Głębia lasu

Słońce oświetla mą skórę.

Dookoła mnie latają owady.

Widzę mrówki chodzące w rzędzie po drzewie.

I strumyk płynący pomiędzy kamieniami tworząc kaskady.

Słyszę ptaki ćwierkające.

Czuję pewien szczęścia rodzaj.

Wiem że nikt mnie tu nie odnajdzie.

Bo w mojej duszy panuje urodzaj.

Ponieważ żadna ludzka dusza w głębi lasu się nie znajdzie.