Głód

Cicho tu troszkę

Czasem za bardzo

Gdy oderwana jestem

Od świata

Takie te lata

Nazbyt spokojne

Może już czas by ruszyć

...na wojnę

Podnieść tę głowę

Niezwykle ciężko

Kiedy obawa ci trzyma rękę

I szepcze do ucha głosem spokojnym

Że nazbyt trudno będzię ci wstawać

I w duszy rana rozrywa umysł

Bo nie dostała tego co chciała

Już nie ma ciszy

A tylko głod

I tak nie wyjdziesz

Po prostu wróć