Grafitowy cmentarz - Drabble... cicho ciemny
Burzowe powietrze wpadające przez rozbite okno szorowało po skruszonych pancerzach setek pszczelich robotnic. Unosiły się zwiewnie niczym pyłek, który zbierały, zanim szyba pękła.
Na drugim końcu tunelowego przeciągu, leżały wydmy z resztek pajęczych konsumpcji. Biały woal zwisał obciążony skrzydełkami.
Karaluchy z urwanymi głowami biegały bez kompasu na oślep.
Okno trzaskało pustą ramą, wyrzucając uśpione ćmy. Nocą matową ostatnia świeczka zgasła.
Flesze niebios wyświetlały kontury grafitowej postaci w masce przeciwgazowej, zbliżała się do schronu. Kwaśny deszcz wypalał dziury w płaszczu przeciwdeszczowym. Słoik z duchami świetlików na zbutwiałej podłodze zamigotał.
Szara flaga z firanki syczała ostrzegawczo.
Nikt nie sprzątał tu od dziesięcioleci.
Komentarze (6)
Unosiły się zwiewnie,
szyba pękła,
......
biały woal zwisał,
karaluchy biegały,
okno trzaskało,
świeczka zgasła......................................................................
................................................................................................
Czegoś tu brakuje.
Sama wyliczanka nie tworzy klimatu, trzeba podać jakiś głębszy sens tego wymieniania.
Dla mnie to tylko gęsta, duszna atmosfera zaniedbanego pomieszczenia.
Nie oceniam.
Brakuje autora, więc zamiast się wymądrzać zgadnij kto to taki Grafitowy XDDD.
Zerkę typuję na sprawczynię:)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania