Granica

Zbliżyłem się do świata umarłych tak blisko

Że parzył jak żagwi ognisko

Sen znów o innej stronie

Wilgotne potem zmęczone skronie

Chcę pozostać w blasku świata

A nie tam gdzie mgła ćma lata

Jeszcze przyjdzie czas na mary

Jeszcze idą me zegary

Nie chcę jeszcze monet na powieki

Pragnę napisać wiersz co przetrwa wieki

Czasu mało czasu mało

Tak umęczone jest me ciało