Gwiazda

Melancholia uderza sennie w brzeg umysłów

rozpalonych czystym ogniem myśli niebieskich

A potem pijacki sen przychodzi do tych głów

co spoczywają gdzieś w receptach lekarskich

Co za tym przychodzi oprócz bólu życia

Trudności tych codziennych szalonych emocji

Które zatapiają się w głębinie bycia

Czemu tak trudno znaleźć środek lokomocji

tam gdzie trasa, ostatnim przystankiem ostoi

A ty pytasz i pytasz o twój cel podróży

Jak woda chwytająca się czerwonej boi

Jak czernawy gwiezdny pył co drogą się kurzy

I co teraz zrobisz ze sobą, ze światem małym

Powiesz, że możesz umrzeć, nic się nie pokala

do grzechu, bo jesteś dla kogoś światem całym

Patrz z tym wszystkim w niebo, tam gwiazdka mała