Hamburg

w kawiarniach na Jungfernstieg

spotykam głowy pochylone

nad porannym espresso

gdzie układają plan działania

na najbliższe godziny

dni czy też lata

potem spoglądają przez okno

na szczupłe katedry

strzelające w niebo iglicami

a zapomniane dźwięki dzwonów

wzywają na modlitwę tych

którzy jeszcze w wierze trwają

książki jak niespokojne ptaki

leżą obok

z rozpostartymi skrzydłami stronic

jakby szykowały się do lotu

a dłonie zajęte kawą

unoszą się do ust

zamyślone

jakby to one układały plan

na dziś

jutro

czy też całe lata

kołysankę dla tych co odeszli

niesie echo w pustej katedrze

gdzie jaskółki

mogłyby wić gniazda

i prognozować pogodę

to tu ludzie o sztywnych sercach

zrzucają ciężar swych win

z twarzami zatopionymi w dłoniach

a udawana lub też nie

rozpacz

przelewa się przez palce

potem otrzepują kolana

z niewidocznego kurzu

i wychodzą by grzeszyć znów

tacy lekcy

lecz tacy nieszczęśliwi wciąż

z sumieniem zagłuszanym

potokiem brudnych słów

kołysankę dla tych co odeszli

niesie wiatr

wzdłuż starych kamienic na Jungfernstieg

które zapewne śnią

o czasach minionych

kiedy to spokój

rozciągał się nad miastem

a czas płynął leniwie

nie poganiany tą ludzką gonitwą

i chęcią zysku by mieć więcej

i więcej wciąż

Manuel del Kiro