Hanakotoba - Lotus

echo twoich słów wciąż do mnie powraca

ściska serce wysusza gardło

chodzę niespokojny liczę każdy krok

myślę sobie

„ile stopni pokonywałem wchodząc do ciebie?”

patrzyłaś w niebo i widziałaś przeznaczenie

przemawiała do ciebie dusza nie rozsądek

nic nie rozumiałem a jednak czułem

ty byłaś światłem bielą

a ja tylko cieniem

wracam więc do tych schodów

zawsze skrzypiących stromych i wąskich

tyle razy po nich wchodziłem

a nigdy nie zauważyłem że zbliżam się do nieba