Henryk

Henryk był piękny jak kwiat,

Wszyscy tylko na niego patrzyli w szkole,

Zawsze wygrywał zawody Mistera,

Miał na to patent i sposobów pełne pole.

W szkole średniej kontynuował swój wyczyn,

Rywalizując na plażach z wakacyjnymi drużynami,

Przechodził przez finały zawodów Mistera,

Jego uroda wywoływała ciche kobiet westchnienia.

Potem przyszedł czas na studia,

I tu Henryk znowu nie miał sobie równych,

Trenował hartując swój fitness,

I zawsze zostawał z koroną na głowie.

Jakoś tak się składało i zdarzało,

Że Henryk był najpiękniejszym z chłopców,

Jego włosy, uśmiech i urok osobisty,

Rozgrzewały serca dziewcząt i chłopców.

Ale niech nikt nie myśli iż był zarozumiały,

Często doceniał piękno innych,

Henryk był przykładem dobrego zachowania,

Ciągle dodając uroku swojemu pięknemu obliczu.

Tak więc, Henryk był królem urody,

Był piękny, przystojny i było mu z tym dobrze,

Dobrze, że nas uśmiechem swym uroczył,

I masz wciąż na głowie swoją koronę, Henryku.