Hodie mihi, cras tibi! Józek Sznurek się oburzył i wydał oświadczanie

Józek Sznurek się oburzył i wydał oświadczanie, lecz nikt nie chciał tego opublikować w Raciborowicach: ani miejscowa gazeta, ani radio lokalne. Nawet znany z miłosierdzia proboszcz też odmówił, a wydaje on publikowaną na ksero gazetkę parafialną.

Brzmi ono tak:

"Śpicie? Bawicie się, cieszycie się i jesteście syci! Tak też myślano w 1939 roku i nawet bezczelnie mówiono, że "za Gdański nikt nie chce umierać". Dziś giną ludzie na naszych oczach, a wielu się śmieje, gdy ktoś o tym wspomniana.

Wyciągnijcie wnioski i pamiętajcie: Hodie mihi, cras tibi!

A politycy to o sporcie gadają, albo o szczęściu wiszącym jak błękitne niebo nad nami w socjalistycznym raju nowego porządku wiecznych dłużników!

Gdy spadnie jakiś mały kamień na okno synagogi i rozbije szybę, to świat płacze, a gdy giną niewinne palestyńskie dzieci, to media, politycy i publicyści o żużlu i tenisie śpiewają...

Zło świata to nie tylko rakiety, bomby i morderczy gwałt, jego drugą częścią jest milczenie. A kto milczy, ten popiera".

W imieniu Józka Sznurka i za jego pozwoleniem

opublikował Matt Custor

Postscriptum

A teraz wyjaśniam znaczenie tej łacińskiej sentencji, bo jest ona związana z przemijaniem życia i ze śmiercią.

Tak i tak wszyscy umrzemy, a patrząc się na to, co dzieje się na świecie, to tym bardziej powinniśmy się nad śmiercią zastanowić, a o niej wiele jest w sztuce, w tym tej nagrobnej. Ta łacińska sentencja: " Hodie mihi, cras tibi!" ( Dziś mnie a jutro tobie!) pojawiała się często w czasach nowożytnych na pomnikach nagrobnych.