# Hożyczka, czyli opowieść o hojności

Hożyczka, czyli opowieść o hojności

Kiedyś, dawno temu, żył na świecie człowiek, który był znany z niezwykłej hojności. Nikt z jego znajomych i rodziny nie kojarzył go z zachłannością czy skąpstwem. Wręcz przeciwnie - jego otwartość, życzliwość i chęć dzielenia się z innymi przyciągały uwagę i zyskiwały uznanie. Ten człowiek nazywał się Janusz i miał swoje zasady, którymi kierował się w życiu.

Nie był on bogactwem, ale miał coś, co w dzisiejszych czasach często traci na znaczeniu - serce. Otwarte, pełne ciepła i miłości do innych ludzi oraz otaczającego światem. Dlatego też kiedy Janusz miał coś do podzielenia - niezależnie czy to były pieniądze, jedzenie, czy po prostu czas i uwaga - zawsze postępował hojnie. Nie bał się też prosić innych ludzi o pomoc, bo wierzył, że jeśli sam jest hojny, to na pewno spotka się z hojnością u tych, których prosi o wsparcie.

Jego hojność nie oznaczała, że był lekkomyślny czy łatwowierny. Wręcz przeciwnie - wybierał ludzi, których chciał pomagać, a ci, którzy chcieli wykorzystać jego dobre serce, szybko byli odsuwani na bok. Hojność Janusza była zawsze przemyślana i odpowiedzialna. Wiedział, kiedy umieć odmówić i kiedy powiedzieć "tak".

Dlatego też Janusz był lubiany i szanowany przez wszystkich ludzi w swoim otoczeniu. Był dla nich wzorem do naśladowania i zawsze kiedy potrzebowali pomocy, wiedzieli, że mogą na niego liczyć. Nawet ci, którzy na co dzień pokazywali się jako egoiści czy oportuniści, widząc hojność Janusza, nie potrafili zachować swojego postępowania. Z czasem coraz więcej ludzi zaczęło naśladować jego sposób bycia, bo zrozumieli, że jeśli będą otwarci i hojni w stosunku do innych, to świat wokół nich stanie się lepszy.

Janusz nie musiał mieć wiele, by dzielić się z innymi. Dla niego hojność to nie tylko kwestia posiadania materialnych dóbr ale przede wszystkim kwestia posiadania dobrego serca. I dlatego, do dziś pozostaje wzorem hojności, który daje ludziom nadzieję, że świat może być piękny i wypełniony miłością, jeśli tylko sami będą hojni wobec innych. Bo w końcu, tak jak mówił Janusz - "hojność rządzi światem".